LU Prosara Gradiška osnovano je 1922. godine za vrijeme Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, pod nazivom Lovačko društvo Bosanska Gradiška i gazdovalo je lovištem na prostoru današnje Opštine Gradiška. Postoje istorijski tragovi da je udruženje postojalo i prije 1922. godine, ali zvanični dokument o tome nije pronađen u arhivama muzeja.
Prvi pisani trag je Statut iz 1921. godine i izvadak , odnosno Zapisnik sa osnivačke skupštine iz 1922. godine.
Tadašnja članarina je bila u iznosu od 10 kruna za izvršujuće članove, dok su utemeljivači i dobrotvori imali mnogo veće novčane obaveze . Status dobrotvora je dobijao ko uplati 800 kruna, a utemeljivača 400 kruna.
Za to vrijeme članarine su bile jako visoke i lov je bio rezervisan samo za finansijski dobrostojeće članove.
Tadašnje društvo je djelovalo kroz skupštinu i upravni odbor, donosilo godišnji proračun, održavalo redovne i vanredne sjednice skupštine, koja je imala tačno određene nadležnosti.
Za vrijeme 2. svjetskog rata udruženje je prestalo sa radom i prvo okupljanje lovaca se desilo 1946. godine u selu Elezagići, kada je izvršenju lova prisustvovalo oko 40 lovaca.
60-tih godina prošlog vijeka , LU Bosanska Gradiška se podijelilo na LU Prosara Gradiška, te LU Lijevče Nova Topola i LU Kozara Podgradci.
Nakon drugog svjetskog rata, LU Prosara je za izuzetan doprinos i rad nagrađivano brojnim priznanjima Saveza Lovačkih organizacija BiH i Lovačkog saveza Jugoslavije.
Građanski rat u BiH, donosi prekid rada LU, razaranje objekata LU i nakon donošenja Zakona o lovstvu 1994. godine, grupa entuzijasta, članova udruženja, svojim ličnim sredstvima i radom preduzela aktivnosti na aktiviranju i očuvanju objekata i opreme i ponovo pokrenula rad Udruženja, obnavljanja registracije, obnavljanja akata, matične knjige i od tada LU Prosara gazduje i funkcioniše u kontinuitetu.
Danas Lovačko udruženje Prosara Gradiška gazduje sa lovištem veličine 28 333 hektara i broji oko 500 članova raspoređenih u 6 sekcija .
U svom vlasništvu ima lovački dom u centru grada , lovačke kuće u Kozincima, Bistrici, Lamincima, lovačke kuće u zakupu u Cimirotima i Orahovi .
Udruženje ima organizovanu lovočuvarsku službu sa dva profesionalna lovočuvara , službena vozila i rukovodne organe koji djeluju volonterski .
LU Prosara izvršava zadatke propisane Zakonom o lovstvu i drugim aktima i preduzima značajne aktivnosti na očuvanju i gazdovanju lovištem i lovnim fondom .
LU Prosara Gradiška spada u red rekordera među lovačkim udruženjim u Rs i BiH po unosu fazanske divljači .
Udruženje u lovište svake godine unosi fazansku divljač još od 1965. godine i prema podacima kojima raspolažemo od tada do danas je uneseno oko 160 000 odraslih jedinki fazana.
Svoje djelatnosti udruženje realizuje kroz prehranu divljači, izgradnje hranilišta, solila, čuvanje lovišta i divljači, stara se o brojnosti divljači, izrađuje prosjeke, čeke, zasjede i naravno izvršava lov.
Porodična tradicija i ljubav prema lovu je dalo karakter ovom udruženju i održalo ga čitav vijek, a to daje garanciju da će i dalje postojati i razvijati se i u budućim vremenima.
Ljubav prema prirodi , druženju , divljači i samom lovu je bio postulat koji je vodio ka očuvanju i razvitku udruženja, podizanju kvaliteta lovno uzgojnih i tehničkih kapaciteta, nivoa opremljenosti udruženja, stručnosti i opremljenosti lovočuvarske službe, nivoa svijesti lovaca, kao i brojnosti i kvalitetu lovnog fonda.
Lov je najstarija ljudska delatnost . Čovjek se njime bavi od prvobitne zajednice do današnjih dana. Nekada je bio neophodan za opstanak, kasnije je bio dozvoljen samo vlasteli, a zabranjen običnim smrtnicima.
S obzirom da mi imamo privilegiju da se bavimo lovom, nakon svakog lovnog dana bi trebali da kličemo:
Hvala prirodi na lijepom lovnom danu i užitku, hvala sv. Jevstatiju ili sv. Hubertu na podarenoj lovini.
Dobra kob.
Predsjednik Udruženja Nenad Plotan